Alweer een week voorbij

Afgelopen week nogal druk geweest met van allerlei bezoeken aan twee ziekenhuizen

Het begon afgelopen maandag, er was weer ontzettend veel vocht ontstaan onder mijn oksel, dus in overleg met de mamacare verpleegkundige besloten om toch maar weer via een punctie dit te verwijderen. Afspraak om 10.55 uur in het CWZ. Ik was netjes op tijd, maar schijnbaar was het een chaos daar op de poli, want ik heb bijna 2 uur in de wachtkamer gewacht voordat ik geholpen werd. Geholpen?.......ik werd in een behandelkamer gezet, waar ik nog minstens 15 minuten heb gewacht en door een arts werd beoordeeld. Toen moesten de spullen voor de punctie nog gepakt worden....duurde ook ca. 10 minuten en toen werd ik pas geholpen. Nou, nou nou, wat een kluns ( sorry voor die dokter), eerst met een grote holle naald....dat lukte maar niet, want hij kreeg de naald niet door het litteken heen. Minstens 3 x probeerde hij het en het vervelende was dat ik bijna al het gevoel op dat stuk van het litteken al terug heb en het dus ook niet pijnloos was. Daarna werd er een kleine holle naald gepakt met een spuit en werd er alvast een gedeelte wondvocht "uitgetrokken". Daarna werd er weer een grote holle naald gepakt om de rest van het vocht er uit te laten lopen. Al met al geen prettige behandeling en ik had het gevoel dat ook nog lang niet alles weg was. De verpleegkundige die de arts hielp vond het ook allemaal erg vervelend. Na bijna 3 uur in het ziekenhuis kon ik terug naar huis, maar helaas belandde ik in de file op de A73, omdat er een vrachtwagen gekanteld was en de hele weg afgesloten was. Met veel omwegen en in een oude auto, die nogal raar begon te doen heb er bijna 2 uur over gedaan om van Nijmegen naar Druten te komen......wat een ellende!!! Voor een punctie van 10 minuten ca. 5 uur op pad geweest. Helemaal gaar en "poepchagrijnig" kwam ik terug in Druten. Toch maar gauw nog de sportkleding aangedaan en me even flink afgereageerd op de sportschool.

Dinsdag relatief een rustige dag gehad....s´morgens gesport en s´middags naar de 15e verjaardag van mijn neefje gegaan. s´Nachts bij mijn zus blijven slapen, zodat ik lekker weer eens wat wijn kon drinken.......die smaakte dan ook erg goed en het was erg gezellig.

Woensdag terug naar Druten, want ik moest weer naar de fysiotherapeute voor die heerlijke ontspannende massage. Gelukkig heb ik nu een verwijzing vanuit het ziekenhuis gekregen voor een chronische indicatie voor tot een jaar na de operatie, zodat ik die behandelingen vaker kan krijgen, dat is erg prettig in deze nogal stressvolle situatie. En natuurlijk moest er daarna ook nog weer gesport worden. Het gaat steeds beter, ik mag de boel weer wat opvoeren en dat geeft veel voldoening.

Donderdag moest ik om 9.45 uur in het Radboudziekenhuis zijn voor een intake-gesprek met de Radiolooog. Er ging gelukkig weer een vriendin mee. De arts bij wie ik onder behandeling kom is een zeer prettige persoon, heel vriendelijk en heel rustig en vooral heel duidelijk in zijn uitleg.
Na het gesprek bleek dat ik vrijdagochtend alweer terug kon komen voor het zgn aftekenen; daarbij wordt dmv lijnen en strepen het bestralingsgebied afgebakend. Dus vrijdagmorgen om 8.45 uur moest ik me daarvoor al weer melden. Er is me ook gevraagd of ik met een onderzoek mee wil doen, waarbij ik gedurende 5 weken 1 x per week 2 x op een dag bestraald word, dus 38 x in 6,5 weken. Dit om in de toekomst te kijken of daardoor de kans op terugkeer nog verder verminderd kan worden. Hier heb ik over nagedacht en heb besloten daaraan mee te doen. Het is wel extra belastend en mede daarom heb ik ook besloten om taxivervoer aan te vragen bij de ziektenkostenverzekering, want dat word het voor mij en de mensen die met me mee willen toch veel minder belastend. Ik heb al geinformeerd bij een taxibedrijf en ik mag altijd begeleiding meenemen, dus dat is dan wel zo handig......mooi gereden worden elke dag, geen geklooi met auto´s die raar doen en/of niet willen starten, bij files niet zelf hoeven te stressen enzovoort!

Vrijdagmorgen was de vochtophoping in mijn oksel alweer van een dusdanig formaat (formaat tennisbal), dat ik er last van had en ik mezelf afvroeg of dat niet eerst weer weggehaald moest worden, ook met het oog op een zo zorgvuldig mogelijke afbakening van het bestralingsgebied. Toen ik dan ook in de Radboud aan kwam dat eerst gevraagd. De arts kwam kijken en vond dat ook wel beter, maar ik was wel bang dat de start van de bestralingen dan weer uitgesteld zou worden, maar dat is gelukkig niet het geval, a.s. dinsdag word ik alsnog afgetekend en de bestralingen beginnen dan op maandag 2 maart.
Vanuit het Radboud maar weer naar het CWZ gebeld om te vragen of het nog mogelijk was die dag om een punctie te krijgen, ook omdat ik s´middags om 13.30 uur nog bij de oncoloog in het CWZ moest zijn. Ik kon direct komen, dus om 9.30 was ik alweer in het CWZ en kon ik zomaar direct doorlopen naar een behandelkamer en werd ik bijna gelijk geholpen. En hoera.....ik had dit keer een zeer deskundige arts die meteen met de grote holle naald goed stak, bijna pijnloos, en de hele vochtophoping helemaal heeft leeg kunnen halen, wat écht een hele opluchting is, want dat is écht geen prettig gevoel.
Hierna ben ik naar de afdeling dagverpleging gegaan waar een vriendin (diegene die gisteren ook mee was geweest) lag voor een nieronderzoek. We hadden gehoopt dat ze s´middags op tijd klaar zou zijn, zodat ze ook met me mee kon naar de oncologe, maar helaas zal het nogal tegen en werd ze pas veel later aan het infuus aangesloten waardoor ze dus niet mee zou kunnen naar de oncologe. Wel hebben we heerlijk zitten beppen, waardoor het wachten voor mij en voor haar niet zo lang duurde. Om 13.15 uur naar de poli oncologie gegaan en wat een fijne verassing zat daar.....mijn zus was gekomen, omdat ze wist dat dat ik waarschijnlijk alleen zou gaan en dat wilde ze niet. Ik was écht heel verbaasd, maar ook onwijs blij, want je bent toch gestresst en ook wel zenuwachtig, ondanks dat je eigenlijk alles al weet. Dus dat was wel super!
De oncologe, ook een hele sympatieke dokter, heeft nog wat onderzoekjes gedaan en ons van alles verteld wat me te wachten staat tav de chemokuur, maar ook daar wist ik eigenlijk het meeste al van door de ervaring die ik vorig jaar met die vriendin heb gehad.
Daarna nog bloedgeprikt en samen met mij zus nog bij die vriendin op de dagverpleging geweest. Zij kent mijn zus ook en was dan ook erg verbaasd dat ze er ook ineens was.

Later is mijn zus nog mee naar Druten gegaan en hebben we samen nog ergens gegeten, want alle snelwegen naar Duitsland stonden vast (vakantie) waardoor ze als ze naar huis zou gaan geheid in een file zou belanden.
Het was weer een enerverende week, veel zaken zijn nu wat duidelijker en nu kun je ook een stukje gaan plannen voor de komende maanden. Vanaf 2 maart 6,5 week bestralingen, daarna ca. 2 weekjes een beetje herstellen en dan beginnen de chemo´s......elke 3 weken een infuus poliklinisch en dat 6 keer. De eerst chemo zal dan ongeveer begin mei plaatsvinden als alles volgens plan verloopt. Dat zou betekenen dat ik half augustus dan ongeveer de laatste chemo zou krijgen. Nu maar hopen dat er geen complicaties zich gaan voordoen en dat we het volgens dit schema kunnen afhandelen.

Op hoop van zegen!!!
Groetjes Hera