Meer tijd......., dus meer werken!

Het zit er op! De cursus Herstel & Balans is afgelopen. De drie maanden zijn voorbij gevlogen en van de ene kant ben ik blij dat het erop zit, want de tijd die er mee gemoeid was heb ik nu weer over, maar van de andere kant vind ik het ook erg jammer dat het afgelopen is. Het waren intensieve maanden, soms emotioneel, maar ook heel gezellige maanden. We hadden een toffe groep en ik zal mijn groepsgenoten nog wel missen, hoor! Samen huilen, samen lachen, samen praten, samen sporten.....het was allemaal heel bijzonder en ik heb er onwijs veel aan gehad! Het leukst van alles was het om te zien dat met name met het groepssporten af en toe een fanatisme bij mensen naar boven kwam, ongekend! Simpele partijtjes "Slagbal" werden hele fanatieke wedstrijdjes ......erg leuk!

Maar goed, ik heb nu wel meer tijd over om de komende weken het werken weer wat meer uit te gaan bouwen, en dat is ook heel leuk.

De nieuwe woongroepen zijn inmiddels gestart en er wordt hard gewerkt om alles goed van de grond te krijgen. Nog lang niet alle kinderen zijn er al, dus soms is het nog erg rustig, maar aan regelzaken ligt er zat om te doen, dus je kunt continu wel wat doen. Vorige week met mijn CC-er ( = cliëntencoördinator) bijvoorbeeld fietsjes, stepjes keukeninboedel etc. aangschaft ......superleuk om te doen.

Ik merk wel dat als ik eenmaal daar bezig ben, dat ik moet oppassen dat ik niet te lang doorga. Afgelopen week heb ik 2 dagen gewerkt, beide keren had ik uiteindelijk na het werk een andere afspraak staan en dat was maar goed ook, want toen moest ik wel gaan. Ik ben zo geneigd om dan nog van alles te willen doen, maar dat heeft dan weinig zin, want na verloop van tijd wordt het concentratievermogen een stuk minder en is het beter om gewoon te stoppen.

Verder heb ik een goed Sinterklaasfeest gehad, veel te veel chocola en zo gegeten natuurlijk! Mooie boekjes en spulletjes gekregen om te gebruiken voor de nieuwe oven, dus heb ik al wat baksels gemaakt. Helaas kan en mag ik het natuurlijk niet allemaal in mijn eentje opeten, dus zoek ik "goede doelen" om voor te bakken. Zo hebben ze op de groep al een keer mijn baksels kunnen uitproberen en had ik van de week voor de laatste groepssport /bijeenkomst van H&B een appelcake gebakken in de vorm van een kerstster....helemaal leuk en lekker.

Vorige week nog een controle in het ziekenhuis gehad bij de "nurse-practioner", nadat er eerst röntgenfoto's van mijn handen waren gemaakt, want ik heb erg veel last van de gewrichten in mijn handen, met name de middelvingers en de duimen. Die zijn s'morgens erg pijnlijk en stijf en het lijkt erg op artrose, maar op de foto's is niets te zien.

Voor de controle bij de "nurse-practioner" moest ik op afdeling B10 zijn ( oncologie ) Dat was niet fijn en daar had ik van te voren niet bij stil gestaan. Ik moest lang wachten en op de kamer daarnaast liggen allemaal patiënten aan het infuus met chemo's. Steeds als er een chemokuur klaar was ging het alarm en dat is zo'n naar, doordringend geluid en ik werd er zo niet goed van! De geluiden, de geur daar, de bekende verpleegkundigen die ik ook heb gehad tijdens mijn chemokuren, het maakte me erg onrustig.

Toen daarna bij de controle de "nurse-practioner" ook nog eens

heel uitgebreid mijn borst en oksel ging voelen en daar nogal lang over deed kreeg ik helemaal benauwd, maar uiteindelijk bleek alles goed te zijn. Maar toch.....ik was weer even terug naar eerder dit jaar en dat was écht niet prettig!

De controles bij doktersassistente van de huisarts waren ook allemaal goed, bloeddruk oké ( daar wel hoog, maar ik blijk dus "witte-jassen" hoge bloeddruk te hebben, altijd bij de dokter is de bloedruk te hoog terwijl thuis de bloeddruk "voorbeeldig" is) suiker oké ....nog steeds te zwaar van gewicht, maar voor mij voorlopig geen Sonja Bakker, Atkins of wat dan ook! Gewoon lekker bewegen en proberen op de manier wat kwijt te raken, maar dat zien we dan van zelf wel. Gewoon lekker leven!!

Tussendoor ook nog een dagje relaxed in het Sanadome, samen met mijn petekind. Lekker ontspannen, lekker gegeten (natuurlijk), tussendoor voor de laatste keer gesport bij Sanasport en s'avonds goed moe weer naar huis. Het was een topdag......zeker voor herhaling vatbaar!

Intussen heb ik de kerstboom gezet, 1,5 keer, want van de week werd ik s'nachts wakker van een raar geluid en wat bleek.......kerstboom om gesodemieterd!!! Gelukkig maar 2 ballen kapot, maar de meest ballen lagen er uit, de boom lag tegen de stoel aan en overal natuurlijk naalden en glasscherven. Ik kan dan dus écht niet meer slapen, dus daar stond ik

s 'morgens om 4.30 uur de hele boel weer op te tuigen en op te ruimen. De volgende ochtend visgaren gekocht en de boom met doorzichtig garen dus aan de vide ( balustrade) vast geknoopt, zo....dat kult me geen tweede keer!

Maar het is wel sfeervol in huis!!

Afgelopen weekend ook nog met een vriendin naar het Warm Winter Weekend in Arnhem geweest, was erg gezellig en sfeervol. Speedcarving met ijs gezien. Veel koren die mooi zongen, ice statues die al ontdooiden van het NK Icecarving en op het laatst Arnhem zingt de Top 2000 op het Jansplein bekeken en ook uit volle borst(en) meegezongen. Heel gezellig, maar wel koud!!!

En zoals elk jaar zelf de kerstkaart gemaakt en verstuurd

Als je hem niet hebt gehad, ook niet via Hyves.....hier is hij nog een keer.

Het is ook een bedankje voor iedereen die me dit jaar gesteund heeft, en dat waren héél veel mensen. Voor mezelf was het een mooie manier om dit jaar af te sluiten.Maak er een mooi kerstfeest van en een geweldige jaarwisseling....dat ga ik in ieder geval wel doen. Volgend jaar laat ik weer weten hoe het verder met me gaat!

Groetjes Hera

Wind door mijn eigen haren!!!

Dat is een tijd geleden!!! Reden: druk met van alles en nog wat.

- Herstel & Balans (H&B)

- Sporten

- Therapeutisch werken

- Huishouden

- Balkon winterklaar gemaakt

- Met foto's in de weer, op diverse fronten

- Bakken in mijn nieuwe oven

enzovoort!

Maar ik mag niet klagen hoor....het gaat best goed, eigenlijk nog niet helemaal snel genoeg naar mijn zin, maar ga ik te ver dan wordt ik wel "teruggefloten". Dan bekoop ik het gewoon met een flinke vermoeidheid. Helaas heb ook een klein beetje een oedeem arm, jammer maar niet helemaal te voorkomen, waarschijnlijk ontstaan door een lichte verkoudheid. Ik heb er verder weinig tot geen last van en ik kan er gelukkig bijna alles mee, maar kindjes op tillen op mijn werk wordt wel lastiger en moet ik maar niet doen.

De cursus H&B duurt nog 4 weken, dat zal in tijd wel gaan schelen, want dan ben je 3 dagdelen per week minder in de weer. Ik moet wel zeggen, dat ik daarna de groep waarschijnlijk nog ga missen ook, want je hebt een intensief en soms ook emotioneel contact met elkaar en we hebben ook écht wel heel veel plezier. Het is goed om samen bezig te zijn met verwerken, het helpt echt!

Het is zeker de tijd en het geld waard om daar aan deel te nemen.

Op dit moment werk ik 3x per week 4 uurtjes en dat is te doen, als ik mezelf wel goed in acht neem. Het is erg leuk om weer bezig te zijn met mijn vak eneh.........goed nieuws, ik ben aangenomen/geplaatst op de nieuwe kinder-woongroep(en) en in de tijd die ik nu op de groep werk kan en mag ik lekker allerlei voorbereidende werkzaamheden doen en regelen die ik met mijn ervaring in het "wonen" ook kan regelen, erg leuk om te doen!

Straks als alles opgestart is dan ga ik dus werken op een groep met ca. 8 kinderen, die daar dan wonen en niet meer logeren, dus voor de kinderen, maar ook voor mij meer structuur en continuïteit, en dat is iets wat ik na afgelopen jaar wel prettig vind, geeft toch wat meer overzichtelijkheid en, hoop ik, rust! Ikke blij en tevreden dat ik op deze manier lekker terug kan naar het werk.

Daarnaast moest ik ivm alle griepperikelen 2 weken geleden de gewone griepspuit halen en heb ik afgelopen maandag de eerste Mexicaanse griepspuit gehaald. Want ik heb dit jaar al van alles doorstaan......zou lullig zijn als ik nu doodziek zou worden van een Mexicaanse griep!!

En afgelopen weekend moest ik werken....ik was een van de hummeltjes op het werk aan het wassen, mijn "marmot"( Haarstuk) en mutsje scheef op het hoofd, en daar kreeg ik me er nog eens een flinke opvlieger bij met als gevolg dat het wel zo verschrikkelijk warm werd op mijn hoofd, dat ik besloot dat de uren van de "Marmot" geteld waren. Ik heb een vriendin gebeld, die kwam een half uur nadat ik thuis was mijn "Sinead O'Connor - kapsel" verven en vanaf dat moment waait de wind weer lekker fris door het spaarzame haar dat ik al weer heb. In Beneden Leeuwen de "vuurdoop" gehad, ik kwam daar een bekende tegen en die zei meteen dat het absoluut goed stond, wat de vriendinnen thuis ook al hadden gezegd!! Daarna naar Tiel geweest naar oud-cliënten en oud-collega's van me en ook daar niets dan positieve reacties. Dus de "marmot" is verleden tijd. Het is nog wel fris hoor, vooral met die storm vandaag, maar wel heel blij dat hij af is ( of de "marmot" met die windkracht wel op mijn hoofd was blijven zitten is ook nog maar de vraag, want door de haartjes die ik nu heb was alles veel gladder geworden, waardoor de "marmot" steeds verschoof) Maandag meteen ook Druten in gegaan en ik weet nu al niet beter meer!

( Wat Gerard Joling kan, kan ik ook!!)

Het zijn niet de meest mooie foto's, maar vooruit.......this is me als Sinead

Ik hoef in ieder geval nog niet bang te zijn dat mijn haar verward raakt, maar er moet al wel wat gel in!!!

Dit was het weer voor deze keer, binnenkort heb ik nog een controle in het ziekenhuis en in januari de eerste mammografie weer.....heel spannend!

Groetjes Hera

Werken aan verwerken!

Het is al weer een tijd geleden dat ik iets "geblogt" heb, maar nu met de cursus Herstel & Balans erbij zit mijn week aardig vol en ben ik s'avonds behoorlijk moe, dus heb ik er dan ook niet veel zin in.

Hoe gaat het met me?..........Best goed, maar de eerste weken na de vakantie vielen absoluut niet mee. Nadat de prednison zo'n beetje uitgewerkt was kwamen de gewrichtspijnen weer terug en hoe!!!! Het was zwaar en pijnlijk en dus ongemakkelijk en vooral ook erg vermoeiend.

Daarnaast begon op donderdag 17 september de cursus Herstel & Balans ( kort ik voortaan maar af als H&B ) met een kennismakingswandeling. de volgende dag hadden we de eerste bijeenkomst met de psychologe en dat was heftig. Al die verhalen van lotgenoten en ervaringen zijn zo aangrijpend, zoals ik al schreef in mijn vorige blog.De maandag daarna gingen we Nordic Walking doen in de Hatertse Vennen......heel erg leuk, maar ontzettend intensief. Donderdags gaan we dan met de hele groep van H&B fitnessen in het Sanadome, en dat is voor mij vrij bekend terrein als je in Druten ook al 3 à 4 keer in de week gaat fitnessen. De apparaten daar zijn zelfs hetzelfde, dus ik kon direct aan de slag. Vrijdag de 25ste hadden we de 2e bijeenkomst met de psychologe en ook die dag was het allemaal erg heftig, waarschijnlijk ook omdat ik daar eerder weg moest, want ik moes naar de oncologe voor controle en daar was ik toch wel weer gespannen voor. Ik had op dat moment al een tijdje een raar bultje/knobbeltje op mijn recherhand en ik had wel het idee dat dat irritatie van de infusen was van de chemo's, maar je wilt dat toch wel heel graag zeker weten en knobbeltjes maken je erg onzeker. De oncologe controleerde eerst beide borsten engelukkig voelde beide borsten goed. De bloedwaardes waren ook oké, dus dat was een hele opluchting, maar ik was vooral opgelucht toen de oncologe bevestigde dat het knobbeltje op mijn hand inderdaad een irritatie van de infusen was. Sowieso geven de chemo en de bestralingen nog rare nawerkingen, zoals steeds weer opnieuw spierpijnen en soms felle steken van pijn en brokkelende nagels ( niet dat mijn nagels nou zo geweldig waren, maar nu is het helemaal niets).De conditie die maar heel langzaam weer op gang komt en soms een zeurende trekkende pijn in mijn linkerarm. En daarnaast een droge huid en eigenlijk een heel droog lijf, van binnen en van buiten. Af en toe heb ik nog steeds een ontzettende droge mond. En dan natuurlijk ook nog die opvliegers, daar moet ik nog steeds aan wennen....ik heb amper de verwarming nog aangehad, want soms heb ik het zo vreselijk warm, dan moet ik die echt uitzetten en dan even daarna heb ik het weer koud. Ik kruip nu maar onder een dekbed, die kan ik afgooien als ik weer "opvlieg".

En soms, heel soms heb ik een onwijs slecht dag er tussen zitten.....dan ben ik onzeker en bang voor de toekomst. Ik probeer dit wel onder ogen te zien, en daar moet ik dan maar door heen, makkelijk is het niet, maar het hoort er wel bij. Je kunt er ook niet altijd voor vluchten....ik ben nu eenmaal een ex-kankerpatiënt en daar moet ik (en mijn omgeving) wel mee leren leven.

Ik had in augustus een heel leuk cadeau van lieve mensen gekregen .......een "lekkerwegcard" van de HEMA, daarmee kun je een hotelovernachting boeken, inclusief ontbijt. Mijn vriendin uit Amsterdam, die wilde wel mee, dus zijn we 26 en 27 september naar Luik in België geweest. Veel gezien, veel gedaan, veel gewandeld en vooral van het heerlijke weer genoten, het was dat weekend daar ca. 24 graden en heel zonnig. Zaterdagavond hebben we daar zelfs tot 24.00 uur buiten gezeten onder het genot van Bière en Vin Blanc!! Helaas kregen we niet het superdeluxe 4 sterren hotel wat ik geboekt had, maar werden we doorgestuurd naar een ander hotel, ook niet verkeerd, maar geen 4 sterren hotel. Voordeel hiervan was wel dat we het nieuwe station ( TGV station) van Luik-Guillemins hebben kunnen bewonderen, heel apart en heel futuristisch. Een mooi object om te fotograferen.

Op zondag hebben we in Luik een trap beklommen naar een uitkijkpunt over de Maas, die trap had ca. 250-300 treden!! In mijn eigen tempo heb ik hem beklommen, maar tjonge tjonge dat was niet gemakkelijk en vooral ook erg heet!!! Ik was wel trots dat ik het toch gered had. Het uitzicht was overigens ook wel mooi.

Het was een erg gezellig weekend en door het heerlijke weer en het feit dat ze daar frans spreken had ik écht het idee op vakantie te zijn. Het leuke is dat de "Lekkerwegcard" niet eens is afgeboekt en ik dus misschien nog wel een keertje een weekendje weg kan.....niet verkeerd!

Op maandag daarna had ik wel onwijse spierpijn in de bovenbenen van die trap en toen ik bij het Nordic Walking met H&B ook nog eens een buikschuiver over het grintpad maakte, had ik de dinsdag erna mijn hele lijf stijf en vol met spierpijn. En dat terwijl ik toen de workshop over mijn nieuwe camera had in Rotterdam. Gelukkig reed ik niet zelf, want we gingen met z'n tweeën. Het was een zeer leerzame dag, waarbij we veel over de camera geleerd hebben, dit ook een beetje dmv oefeningen in de praktijk moesten brengen en het was echt de moeite waard.

De week daarna zijn we dan ook met z'n tweeën naar de Hatertse Vennen gereden om daar paddestoelen en de herfst te fotograferen en al het geleerde in de praktijk te brengen.

Thuis heb ik nog meer kunnen oefenen, want ik zou verpakkingsmaterialen fotograferen voor iemand, dus ben ik lekker aan het experimenteren geweest met belichten door spotjes en/of flitser.

Zaterdag 3 oktober met een vriendin naar Amsterdam geweest, want in de Jordaan was een winkeltje/galerie voor 4 dagen gehuurd door de bedenkster en maakster van Toupim ( mijn haarwerk wat ik draag ivm het kaal worden door de chemo) Zij had aan klanten van haar gevraagd of wij tijdens de ziekte nog iets speciaal gedaan hadden mbt kunst. Ik had haar wat foto's gemaild en daar was ze erg enthousiast over, dus zijn daar 4 dagen lang 6 foto's van mij geëxposeerd geweest. Dat wilde ik natuurlijk zelf ook wel zien. Dit was allemaal ter ere van de oktober-borstkankermaand. Was wel raar hoor om daar je eigen "werk" te zien hangen in zo'n heel klein winkeltje midden in Amsterdam!

Aan de muur net achter de etalage hangen de 6 foto's van mij.

En op de verjaardag van mijn zwager heb ik dan misschien wel een paar glaasjes wijn te veel op, maar het was wel onwijs gezellig!! Een klein katertje was het gevolg........maar goed die heb ik van de zomer wel 6x gehad en dan in het kwadraat, dus het viel nog wel mee!!

Tussendoor ben ik ook diverse malen op het werk geweest, en gisteren heb ik samen met mijn leidinggevende een schemaatje gemaakt voor de maand november, waarin ik langzaam aan weer therapeutisch ga werken. Daar heb ik wel zin in........ op weg naar weer een enigzins "normaal" leven!!

Groetjes Hera

Een nieuw dagritme!!

Alweer ruim 2 weken terug van de camping. Wel een dag eerder terug gekomen dan gepland i.v.m het weer, omdat het op de geplande dag erg slecht weer zou worden. Maar nu dus alles weer lekker droog en schoon in kunnen pakken en in de schuur terug kunnen leggen ( met behulp van de buurman, wat erg fijn was, want die heeft alle zware spullen gesjouwd)
Het waren 10 fijne dagen, vooral als afsluiting van het hele chemo-gebeuren....... even iets anders en met name afleiding. Niet veel gedaan, te weinig gefietst, veel gelezen en vooral veel te veel ijs bij Talamini's gegeten. We "mochten" alleen ijs eten als er visite was, maar bijna alle dagen kwam er dus bezoek....................hmhmhmhm!!!
Ook leuke dingen gedaan: Naar Lichtenvoorde ( het dorp van mijn jeugd) geweest en bij Meijer de eigengemaakte fricandellen met de eigengemaakte mayonaise gegeten....zo lekker!
Twee familiefeestjes gehad.
Naar Bahia, het zwemparadijs in Bocholt in Duitsland geweest. Daar hebben ze speciale parkeerplaatsen voor vrouwen, waarvan ik later pas heb begrepen dat dat de parkeerplaatsen waren het dichtst bij de ingang van het zwembad en goed verlicht, speciaal voor de veiligheid van de vrouwen. In eerste instantie vond ik het natuurlijk behoorlijk beledigend.
Naar de "Gondelvaart" in Bredevoort geweest, met daar achteraan een geweldig vuurwerk.
Maar vooral ook gewoon lekker veel op de camping gebleven met een goed boek.
Al met al was het relaxed.

Na de camping een paar dagen thuis gebleven om wat op adem te komen, maar nu alles achter de rug is wat betreft de medische behandelingen en ik dus in die zin me wat kon gaan ontspannen, bleken de gewrichtspijnen en stijfheid weer volledig terug te komen. In combinatie met die kilootjes die er bij zijn gekomen niet écht een prettig gevoel. Daarnaast had ik veel pijn aan mijn linkerborst en oksel en hield ik veel vocht vast.

Op maandag na de vakantie direct weer met het sporten begonnen en dat hielp ook wel om met name het vocht weg te krijgen, maar de spierpijn in mijn linkeroksel en de pijn aan mijn borst hielden aan. Een bezoekje aan de huisarts nam uiteindelijk toch niet de onrust in mijn lijf weg. Dus na anderhalve week van twijfel en onrust toch maar de mammacare-poli gebeld en na uitleg van mijn klachten kon ik de volgenden dag al terecht voor controle/onderzoek.

Wat bleek nou.....de spieren onder mijn arm zijn door de bestralingen en chemo's ook beschadigd en moeten weer op nieuw vorm krijgen en opgerekt worden. Dit kan echt nog een hele tijd behoorlijk wat pijn en problemen geven, maar verder zag alles er heel goed uit. Wel werd er gezegd dat ik vooral daar ( in het ziekenhuis) moet komen piekeren en vooral niet thuis moet gaan zitten piekeren!! Dat geeft zo'n gerust gevoel, je wordt serieus genomen en men begrijpt je onzekerheid. Het vertrouwen in je lichaam is zo ver weg, dat moet echt weer groeien.

Na het bezoek aan het ziekenhuis, was de ergste pijn al verdwenen, maar het blijft ongemakkleijk dat strakke gevoel onder de arm en de littekens blijven pijnlijk.

Afgelopen donderdag begonnen met de cursus Herstel & Balans , samen met 10 lotgenoten, waarvan er 8 ook borstkanker hebben gehad werken aan verwerking en herstel.

Donderdag hadden we een kennismakingswandeling in de Hatertse Vennen.....even wennen hoor!! De verhalen van de anderen hebben toch wel indruk gemaakt. Na de wandeling met 2 lotgenoten nog even koffie gedronken.

Vrijdagochtend hadden we de eerste bijeenkomst in Nijmegen met alle lotgenoten. Gezamenlijk in de grote groep, maar ook in sub-groepjes ervaringen uitgewisseld. Tjonge, tjonge....allemaal heel heftig en ik besef eens te meer dat ik de chemo-kuren redelijk goed ben doorgekomen, het kan nl. ook heel anders en dat is me wel weer duidelijk geworden. Ik vond het allemaal heel vermoeiend en was de rest van de dag ook helemaal kapot. Ik ben nog wel op de sportschool geweest, maar dat ging allemaal niet zo geweldig.....zo moe was ik. Daarnaast had ik er ook buikpijn van gekregen, waarschijnlijk door alles wat je hoort en ervaart. Maar het is daarnaast ook heel prettig om met mensen te praten die het zelfde meegemaakt hebben als jijzelf.

De borstkanker is dan nu wel uit mijn lijf ( gaan we tenminste wel van uit), maar nog lang niet uit mijn hoofd en dat zal ook wel nooit helemaal uit je hoofd gaan, maar het moet nog wel een plek krijgen. Ik merk dat ik nu soms best hele moeilijke dagen heb en dan huil ik zo maar om niets lijkt het dan, maar natuurlijk is dat niet om niets, ik mag best huilen, ook al wil dat dan niet, want ik heb dit jaar toch wel iets moeten doorstaan!!

De komende 3 maanden ben ik 2 tot 3 keer per week met de groep Herstel & Balans samen, heel intensief dus!!

Al met al worden mijn dagen zo steeds drukker, want ik wil ook af en toe weer een tijdje naar het werk, naar de kinderen en er ook nog bij sporten, maar aangezien ik dat ook met Herstel & Balans doe, zal dat misschien wat minder vaak in de week hier op de sportschool gebeuren.

Vorige week trouwens ook nog naar het Bloemencorso in Lichtenvoorde geweest. Helaas hielden we het niet helemaal droog, maar het was weer indrukwekkend.

Hieronder een kleine impressie:

Blijft toch iedere keer weer een prachtig schouwspel!!!

Groetjes Hera

Korte Update

Het zit erop!!!!.....................6 chemokuren, 38 bestralingen en een operatie, ik heb het allemaal gehad. En ik ben er letterlijk en figuurlijk klaar mee!
De 6e kuur was zwaar, met name de donderdag erna, toen het 35 graden was en ik door de botpijnen niet zo goed meer wist waar ik het zoeken moest! Dat was wel heftig. Ook de vervelende smaakverandering was weer aanwezig, en dat was soms zo erg dat het net was alsof ik in een bak accuzuur aan het happen was, maar gelukkig is dat nu ook weer voorbij. Sinds afgelopen woensdag heb ik mijn smaak weer terug en het is zo'n lekker idee dat ik nu geen kuren meer krijg en dus ook niet meer die "gore"smaak terug krijg.

Gisteren ben ik voor intake-gesprekken naar Nijmegen geweest, voor de cursus Herstel & Balans. Eigenlijk moet je 2 tot 3 maanden uitbehandeld zijn voor je aan die cursus kunt beginnen en ik ben, wanneer de eerstvolgende cursus begint, pas 1 maand uitbehandeld, maar toch mag ik er in september aan beginnen. In deze cursus ga ik met lotgenoten samen sporten/bewegen, hebben we gesprekken en gaan we "werken" aan de verwerking van alles wat er dit afgelopen jaar is gebeurd.

Maar nu wil ik voorlopig even alleen maar genieten van het feit dat alle medische behandelingen achter de rug zijn. Lekker op de camping en dagjes uit, want bij ons is het tenslotte nog vakantie en daar doe ik nu gewoon aan mee.
Vandaar dat deze blog ook maar kort is ....later volgt er misschien meer.

Vandaag krijgt iedereen de groetjes van mij uit Winterswijk, waar het nu nog een beetje nat is , maar aan de horizon lijkt het alsof de zon er alweer aan komt....voor mij in ieder geval wel!!

Groetjes Hera

Lekker zomer!!

Nu ik de 5e kuur heb gehad en ik nu wel moet toegeven dat het allemaal wel wat zwaarder wordt is het lekkere, mijn ideale zomerweer, een reden om toch nog lekker te genieten en de gedachten op andere zaken, dan alleen het medische gedoe, te richten. Want voor mij is dit het perfecte zomerweer, een paar dagen warm weer, niet al te heet, en dan weer 1 of 2 dagen afkoeling en opfrissing door wat regen!

Nou moet ik zeggen dat in Maas en Waal het volgens mij veel minder geregend heeft dan in de rest van Nederland. En meestal s’nachts, dus hebben we er ook nog weinig last van gehad. De uiterwaarden van de Waal zijn op het moment prachtig en het is heerlijk om er door heen te “banjeren”, helemaal nu Bennie, de logeerhond er weer is. Vorig weekend was mijn vriendin uit Groningen er en die wandelde mee, en dan, doordat zij zei dat het zo mooi was, besef je dat ook wel weer. Ideaal wandelweer en een leuke hond ….wat wil je nog meer. Helaas kan het nu na de kuur allemaal maar op een héél laag tempo, maar Bennie past zich mooi aan en wacht braaf op me als ik sta te hijgen als een oud molenpaard als ik weer eens een klein heuveltje op moet lopen.
En als hij dan lekker mag zwemmen, dan is hij helemaal in zijn element, vooral als hij daarna lekker door het zand mag rollen. Gelukkig moeten we dan eerst nog een eindje naar huis lopen daarna, zodat het meeste zand weg is, want hij rolt zich er lekker nat helemaal doorheen.
Hij is nog wel lichtelijk van slag, want hij is nog helemaal niet met de auto mee geweest, terwijl hij voorgaande jaren altijd mee naar het werk ging.
En van de week wilde de buurman hem uitlaten en toen vertikte hij het in eerste instantie om met hem mee te gaan…..ik moest eerst een stuk meelopen, nou ja!!
Maar wat is het gezellig dat hij er is…..geeft lekker afleiding en verplichte beweging!!

En als we dan gaan wandelen gaat natuurlijk de nieuwe camera ook mee en kun je hele mooie plaatjes schieten. Heel veel insecten en vlinders en die zijn met de nieuwe camera mooi van dichtbij te fotograferen.

Druk,druk,druk

Je kunt maar druk zijn met van alles en nog wat. Vanmorgen had ik de keuze; of gaan sporten of mijn huisje weer eens een keer goed onder handen nemen. Het tweede is natuurlijk ook sporten en het levert ook nog eens een schoon huis op, dus de keuze was gauw gemaakt. Ook al omdat ik niet iedere keer andere mensen het "vuile werk" wil laten op knappen, dus; handen uit de mouwen en aan de slag. Eerst maar een begonnen met een stapel papieren uitzoeken, wat een leuke hoeveelheid "oud papier" opleverde en een zeer klein stapeltje papieren die er wat toe deden. Stom hè, dat je dat allemaal bewaard, maar soms lijken dingen belangrijk die achteraf totaal niet ter zake doende zijn.
In de woonkamer ( gedeeltelijk), badkamer en wc is alles van de kant af geweest en na 3,5 uur was ik "versleten", maar mijn huisje en het terras weer lekker fris. Ik heb vast nog meer caloriën verbrand dan wanneer ik naar de sportschool was geweest.

Vandaag over een week krijg ik al weer de 5e kuur. De tijd vliegt voorbij (behalve in de week na elke kuur, die kan niet snel genoeg gaan)
Nu mijn huisje schoon is kan ik lekker uitkijken naar een leuke week. Woensdag misschien wel naar een terrasje met een vriendin uit de Liemers en vooral ijs eten!!! Donderdag komt mijn vriendin uit Amsterdam s'avonds en gaan we vrijdags in Cuijk naar de Nijmeegse Vierdaagse kijken. Vrijdagavond wordt Bennie, mijn lieve logeerhond, weer gebracht voor een paar weken....helemaal leuk en ik kijk er al naar uit om lekker met hem langs de Waal te gaan wandelen. Zaterdag even niet al te veel en zondag komt een vriendin uit Groningen en die gaat dan s'maandags mee naar de 5e kuur! Tussendoor wil ik ook nog naar mijn werk en moet ik naar de fysiotherapie voor "lidtekenmassage", moet ik naar Harold, de "nurse-practioner" voor de controle en wil ik ook nog 3x sporten deze week!!! Of het allemaal gaat lukken weet ik niet, maar de goede bedoeling is er in ieder geval.

Voor en na de 4e kuur heb ik het wel wat rustiger aangedaan, met name omdat het na de 3e kuur allemaal wat zwaarder was. De rust was wel beter, maar je merkt wel dat je na elke kuur toch wat inlevert en dat het herstel wat langer duurt. Ik baal daar wel van, maar het is nou eenmaal zo en dus pas ik mijn eigen maar aan aan wat mijn lijf vraagt, hoeveel moeite dat soms ook kost. Toch is bewegen de beste remedie tegen al dat gif in je lijf. Door het transpireren, zweet je het gif sneller uit en voel je je minder brak. Maar jongens...je snapt niet dat je van al die troep beter kunt worden!!

Maar, om het positief te blijven bekijken, vandaag over 4 weken heb ik de laatste kuur en vandaag over 5 weken heb ik het ergste gehad en kan ik aan volledig herstel gaan werken....dat klinkt toch wel heel erg lekker. Aftellen dus ......5 weken, dat kun je al op één hand tellen!!!!

Groetjes Hera

Alweer juli

Ineens bedenk ik me dat het toch allemaal best heel snel gaat. Als je bedenkt dat de dag dat ik te horen kreeg dat ik borskanker had 8 januari was, en dat is aankomende week alweer een half jaar geleden. En als ik dan daarnaast bedenk dat ik maandag over 6 weken de laatste kuur krijg, dan is dat eigenlijk al heel snel! Ik moet maandag eerst nog wel de 4e kuur ondergaan, en daar zie ik best tegenop, omdat de laatste kuur wat minder ging dan de eerste twee.
Ik heb me dan ook voorgenomen dit weekend rustig aan te doen, op tijd naar bed en vooral niets moeten, alleen maar wat doen als ik dat wil. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, want ik wil zo graag van alles ondernemen, maar ik moet toegeven, dat het weekend voor de vorige kuur veel te druk was en te vermoeiend, overmacht ook, door het onverwachte overlijden van mijn tante, de bruiloft en mijn verjaardag. Daardoor veel te vermoeid aan de kuur begonnen en dat heb ik geweten. Uiteindelijk heeft het zeker twee dagen langer geduurd voordat ik me weer wat meer "happy" voelde. En de vermoeidheid bleef ook veel langer in mijn lijf zitten, en ik kreeg meer lichamelijke klachten, zoals stijfheid van de gewrichten, vocht vasthouden, pijn aan de achillespees en meer van dat soort vervelende bijkomstigheden. En ja hoor, dames van mijn leeftijd en ouder zullen begrijpen wat ik bedoel........de opvliegers! Wat een vervelend iets is dat, zo ineens krijg je het heet, heb je het gevoel dat je een hoofd als een biet hebt en klotst het water je in de rechteroksel, want links blijft het een stuk droger, omdat ik daar geen lymfeklieren meer heb. Wie dat toch bedacht heeft tijdens het creëeren van deze wereld, was vast geen vrouw!!

Ik merk ook dat nu ik langzaam aan kan gaan aftellen dat ook de vraag komt: en dan daarna???Is het dan ook echt weg en heel soms bekruipt me dan wel de angst van; als het maar niet terug komt. Heel logisch natuurlijk, zou raar zijn als ik die gevoelens niet had. Ik wil alleen niet dat dat continu in mijn achterhoofd gaat zitten "broeien", dus ik begrijp steeds beter dat ik, nadat het medische gedeelte van de borstkanker klaar is, ook aan de slag zal moeten met de mentale verwerking, dus ga ik me ook inschrijven voor de cursus "Hersel en Balans", een cursus waarbij je samen met lotgenoten aan lichamelijk en geestelijk herstel werkt

Nou was het de afgelopen week natuurlijk ook wel extreem heet en ik hou best van mooi weer, maar dit hoefde voor mij echt niet. Ik heb van ellende 5 bandana's extra besteld, want petten en baretten kun je me dat weer niet op hebben, de katoenen bandana's zitten dan toch echt het lekkerste.
Afgelopen woensdag ook s'avonds nog twee uurtjes op de groep, waar ik werk, geweest. Die zijn pas verhuisd naar een tijdelijke nieuwbouw (barak ) met plat dak......jeetje wat was het daar warm en benauwd...."slopend" gewoon met deze hitte. Wel lekker bijgekletst met twee collega's en ondertussen ook nog wat "kantoorklussen" gedaan, niet veel, maar toch......!

Ik heb vanwege de vermoeidheid en de warmte ook weinig aan fotoalbums maken etc. gedaan....ik had er de puf niet voor. Wel heb ik vorig weekend een zeer relaxed weekend in Amsterdam en Zandvoort doorgebracht. Heerlijk was het; slenteren over de Albert Cuijpmarkt, terrasje pakken aan het IJ en s'avonds op de Nieuwmarkt en zondags luieren op het strand van Zandvoort. Het was echt te gek! Ik heb met mijn nieuwe GSM foto's gemaakt en die zijn eigenlijk helemaal niet zo slecht voor een camera in een GSM ( op Hyves staan ze bij foto's/video's)

Gisteren heb ik me opgegeven voor een workshop in Rotterdam in september. Deze workshop gaat over mijn nieuw gekochte Canon 450D. Ik ga samen me een goede kennis, die onlangs dezelfde camera heeft gekocht.....helemaal leuk, ik heb er veel zin in. Alles is dan achter de rug en ik kan me dan lekker een dagje focussen op mijn grootste hobby. We gaan er een gezellig dagje uit van maken!!

Maar dit weekend dus maar wat rustiger aan doen en dan maandag uitgerust aan de 4e kuur beginnen. Kijken of het dan weer wat beter gaat. Vandaag maar even bij ons mam op de koffie, daar ben ik zo lang niet meer geweest en de ergste hitte is ook voorbij, dus nu durf ik de auto wel weer in.

Groetjes Hera

Een rare week!

Een week geleden mocht ik weer een bruiloft fotograferen, een drukke, maar wel mooie dag. Het weer was goed, na twee dagen van stortregens, wel fris, maar droog en grotendeels zonnig.
Ca. 750 foto's gemaakt, dus er zitten wel een paar goede tussen.
S'avonds kreeg ik alleen niet zo'n leuk bericht tijdens het avondfeest van de bruiloft; mijn tante was overleden. Zo raar om te horen, want het ging zo goed met haar na de hartoperatie, dus dat was wel even "slikken".

Omdat ik op maandag 15 juni de derde kuur kreeg had ik mijn verjaardag ( 17-06) vieren al verplaatst naar zondag 14 juni, omdat ik nu uit ervaring weet, dat de woensdag na de kuur de meest vervelende dag is. De nacht na de bruiloft kwam ik om 02.15 uur helemaal "gesloopt thuis" en kon ondanks de vermoeidheid de slaap niet vatten met als gevolg, dat ik zaterdag dus helemaal moe was en toch nog van alles moest doen. Je kent het wel; verjaardagsboodschappen, waarbij je altijd veel te veel in huis haalt en drie dagen na het feestje ik weet niet hoeveel weg moet gooien.
Omdat ik s'avonds op de bruiloft lekker gepimpeld had, had ik de auto in Dreumel laten staan ( ca. 15 kilometer van Druten), dus die moest zaterdags ook eerst nog opgehaald worden. Van Dreumel ben ik eerst naar Wamel gereden, waar mijn overleden tante woonde en ben bij mijn neef op bezoek gegaan, ons mam en mijn oudste zus en een tante en oom met een nichtje waren daar ook. Mooie herinneringen opgehaald en verder eigenlijk alleen maar gezeten, ikke dan, de rest van de familie heeft zich nuttig beziggehouden en ik heb alleen maar gezeten.
Uiteindelijk de moed bij elkaar verzameld en toch maar die vervelende verjaardagsboodschappen gedaan en inderdaad weer te veel ingeslagen, maar goed, als je te weinig hebt staat ook zo raar.
Zaterdagavond helemaal moe al vroeg naar bed gegaan en ik heb me toch lekker geslapen, heerlijk.

Zondagmorgen het huisje een beetje aan kant gemaakt en met nam het balkon helemaal opgeruimd, want Piet Paulusma had beloofd dat het 22 graden zou worden en er af en toe een buitje kon komen. Nou is mijn balkon lekker helemaal overkapt, dus dacht ik alles mooi buiten te vieren, want met 22 graden moet dat kunnen.
Om 10.00 uur zat ik te wachten op mijn petekind, dat een handje zou komen helpen, maar die had samen met vriendje, broer en zusje de route naar Druten iets anders uitgestippeld dan de bedoeling was. Via Apeldoorn naar Druten vanuit de Achterhoek......tja dan ben je wel wat langer onderweg!! Maar gelukkig kwam alle visite mooi verdeeld over de hele dag en werd de afwas ( ik heb nl. géén afwasmachine) geregeld bijgehouden door dierbare familieleden.
Alleen startte we het feestje buiten, moesten we tegen 13.30 uur toch echt naar binnen, want dat buitje dat volgens Piet Paulusma af en toe zou komen, bleek één lange regenbui die om 9.45 uur begon en pas om 16.00 uur stopte!!! Om 16.15 uur alles weer naar buiten verplaatst en later de terrashaard nog aangedaan. Leuke, rustige verjaardag gehad en s'avonds om 20.00 uur was alles weer helemaal opgeruimd en schoon, dat moest ook wel, want s'maandags moest ik weer naar het ziekenhuis voor de chemo.

Maandagmorgen om 11.30 uur moest ik in het ziekenhuis zijn. Dit keer ging er een vriendin uit Druten mee en kwam er s'middags nog een vriendin uit Druten er in het ziekenhuis bij.
Om 16.45 uur was ik met de 3 (takke) kuren weer klaar en ben ik samen met die vriendin uit Druten nog een hapje gaan eten. Daat eten viel niet echt heel lekker, ik ben er niet ziek van geweest, maar kreeg er een onwijs opgeblazen gevoel door en dat gevoel is eigenlijk de eerste drie à vier dagen niet meer weg gegaan.

Dinsdagavond naar de avondwake van mijn tante geweest samen met ons mam en mijn zus en zwager, voor wie ik gekookt had en die eerst lekker ( dat hebben ze in ieder geval wel gezegd) bij mij gegeten hadden. Het was een mooie dienst, die recht deed aan mijn tante.

Woensdagochtend, mijn verjaardag dus, maar daar heb je dan ook helemaal geen idee meer van. Ik ben ik niet naar de kerk gegaan voor de uitvaart, maar om 11.45 uur wel naar Beuningen gereden voor de crematie. Enigzins wiebelig en "brak", maar toch ging dat wel goed, en ik ben blij dat ik dat in ieder geval nog wel heb kunnen doen. Om 13.30 uur weer thuis en toen was ik wel zo gaar als een klontje boter.
Het zal wel door de nogal vreemde situatie zijn gekomen, met de crematie etc. , maar het nare gevoel wat ik van de andere 2 kuren kende, was dit keer toch wel iets erger en nadrukkelijker aanwezig. Weinig eetlust en toch moet je eten, want anders word je echt ziek en alle geuren, geluiden etc. komen 3x zo erg binnen en kun je slecht verdragen. Daarnaast heb ik geregeld een soort van "opvliegers", want door de chemische rotzooi is ook de cyclus gewoon compleet verstoord en kom je (tijdelijk) in de overgang!! Nee, het was geen pretje, dus ik lag om 20.30 uur op bed met de nodige slaapmedicatie.

Bij deze wil ik wel iedereen bedanken, die mij lieve verjaardagkaartjes en krabbels op Hyves hebben gestuurd. Er zijn zo veel lieve, ontroerende woorden geschreven en ik heb daar zo lekker een tijdje om zitten huilen, dat deed me echt goed! En ook het cadeautje van mijn nichtje was erg bijzonder, ook daar hield ik het niet droog bij.

Donderdagmorgen ging het wel een beetje beter, dus vol goede moed aan de wandeling door het dorp begonnen en dat ging gelukkig ook goed. Koffiepauze op het terras en daarna weer verder. En dat blijkt eens te meer weer dat bewegen de beste afleiding is en door het bewegen het gif sneller afgevoerd wordt en je je dus beter gaat voelen. Maar alles moest wel op een zeer laag pitje, want het klamme zweet brak me bij het minste of geringste weer uit.

Donderdagmiddag nog verjaardagsvisite gehad, en toen ging de telefoon; mijn petekind bleek te zijn geslaagd voor het VWO, en ja als peettante zijnde wil je dat natuurlijk wel belonen. Ik ben er toch naar toegegaan, en ik moet zeggen de afleiding van daar naar toe gaan deed me beter dan de hele dag thuis zitten.

Vrijdagmorgen alweer een beetje gesport op de sportschool, het hield nog niet over, maar toch lekker om weer bezig te zijn. Al met al een rare, emotionele week die een wat heftigere reactie op de chemo gaf dan die 2 keren daarvoor. Nu gaat het weer beter, ik voel me nog niet helemaal optimaal, maar dat gaat zienderogen vooruit. Ik ben op de helft.....nog 3 te gaan en ook dat zal me wel lukken, al hoop ik wel dat de volgende kuur wat rustiger verloopt.

Groetjes Hera

PS voor iedereen die wil weten wat een Toupim nu precies is en wat ik nu dus draag, kijk even naar het volgende filmpje!! www.depers.nl/pruik

Leuke dingen doen!!

Het is ruim anderhalve week geleden dat ik de 2e kuur heb gehad. De eerste week was weer "wiebelig" en het is vooral vervelend dat alle slijmvliezen uitdrogen, met als gevolg dus die droge mond, maar ook droge neus en ogen en dat is soms erg ongemakkelijk. Maar met de nodige hulp, in de vorm van oogdruppels en neuszalf (Ik heb inmiddels een behoorlijke huisapotheek) kan ook dat probleem een heel eind opgelost worden. Alleen de contactlenzen kan ik bijna niet meer in hebben, dus ben ik nu continu brildragend.

Verder ben ik erg "braaf"en doe netjes wat de zuster zegt: vooral leuke dingen doen. Wel moet ik daarbij goed opletten, want leuke dingen kosten wel heel vaak ook geld, en je kunt natuurlijk niet aan de gang blijven, maar het kan ook zonder dat het al te veel geld kost.

Donderdag 4 juni zijn we naar Scheveningen en Den Haag geweest. Ik en mijn nichtje, die net alle examens afgerond had. Met de auto tot aan het Transferium "Hoornwijck" gereden, daar de auto geparkeerd voor 4 euro en daar kregen we een dagkaart voor de tram bij voor ons alle twee, geen geld dus! Met de tram naar het Centraal Station van Den Haag was van daaruit
ca. 15 minuten. Daar overgestapt op de trein naar Scheveningen. In Scheveningen stond een groot zandsculptuur, wat we graag wilden zien en dat was zeker de moeite waard.

Daarna een eind over het strand gewandeld en geprobeerd de meeuwen vanuit de hand te voeren, maar dat lukte niet. Maar als je het brood in de lucht gooit, dan vliegen ze er met een stel op af en vangen het brood zo uit de lucht.

Oh ja.....en mijn "Toupim" ( Haarwerk) is dus zeewindproof oftewel zeewaardig!!

Het weer viel mee, het was wel fris en de zee was erg onstuimig. Wij hebben de `halve sinaasappelroute` langs het strand gelopen. Was zo raar, om de ca. 50 meter lag er steeds een halve sinaasappel in de branding op het strand.

De barkeeper van een cruiseschip moest zeker van zijn sinaasappelresten af!!!

We waren het er trouwens allebei over eens dat `De Pier` van Scheveningen maar een oud en aftands ding is!

En toen brak de zon door en werd het zelfs even zeer aangenaam.....daar hebben we dan ook lekker gebruik van gemaakt. We hebben een hele tijd op een terras gezeten onder het genot van zoete witte wijn met ijs! Er is geen beter leven dan een goed leven....het was heerlijk!

Toen het weer bewolkt werd en het ook wat ging miezeren zijn we naar Den Haag gegaan. Eerst een tijdje `geshopt`, maar dat kost geld en is nogal vermoeiend, en aangezien we toch in Den Haag waren werd het tijd om de toerist uit te gaan hangen. Want als je in Den Haag bent moet je de volgende dingen toch wel gezien hebben:

Paleis Noordeinde, het werkpaleis van Koningin Beatrix

De buitenkant van `het Binnenhof`met op de brug alle provincievlaggen. Verder moet je wel oppassen in Den Haag, want er rijden politie-escortes heen en weer. Bij ons kwam de president van Kazachstan langs!

Het torentje van de Minister President en het Mauritshuis!

De binnenzijde van `het Binnenhof` met de Ridderzaal

Ondanks het feit dat er Europese verkiezingen waren was het erg rustig op het Binnenhof.

En dat alles nog gefotografeerd met mijn oude camera, de Canon EOS 300D, een hele fijne camera, waarmee ik de afgelopen jaren meer dan 15.000 foto´s gemaakt heb, en die ik zeker erbij blijf behouden. Maar het vakantiegeld heeft inmiddels zijn bestemming gevonden in de Canon 450D. En nu maar oefenen, en uitzoeken hoe het allemaal werkt. Volgende week vrijdag heb ik de volgende bruiloft die ik mag fotograferen en dan wil ik de camera al wel een beetje kennen. Maar goed, met de autofocus kom ik een heel eind en de oude camera gaat natuurlijk ook mee!!

Ik ben er als een kind zo blij mee!!

Gisteravond al flink wat foto´s gemaakt en het is echt een fijne camera. Morgen of zo maar weer eens langs de Waal door de uiterwaarden lopen en daar de nodige opnames maken!!

Groetjes Hera