donderdag 21 januari 2010

Jippie

Jongens wat ben ik blij en wat was het spannend de afgelopen weken.
Ik kan niet uitleggen hoe gespannen ik ben geweest en hoe "strak" ik heb gestaan.
Ik dacht na kerstmis lekker oud en nieuw te gaan vieren en dat heb ik ook gedaan.....was ook heel gezellig!! Je sluit een ongelooflijk vervelend jaar af en je wil zo graag het nieuwe jaar fris en vrolijk beginnen. Maar dan kom je na oud en nieuw meteen in de week terecht dat alles één jaar geleden is. Op 4 januari was het een jaar geleden dat ik de knobbel voelde, op 5 januari was het één jaar geleden dat ik naar de huisarts ging. Op 8 januari was het één jaar geleden dat de diagnose werd gesteld en ga zo maar door!! De film van vorig jaar werd continu opnieuw afgespeeld, dus "afsluiten" homaar!!!!
Vorige week moest toen ook nog de eerste mammografie weer gemaakt worden en dan moet je dus een week wachten op de uitslag!! Gadverdamme, wat duurt dat dan lang.....vreet energie en ik was uiteindelijk zo gespannen dat alle spieren, met name rondom de linkerborst en borstkas zo strak stonden dat ik continu pijn had! Daarbij/ daardoor kreeg ik ook buikpijn en dat is natuurlijk dan weer een reden om nog ongeruster en gespannen te raken. Gisteren en eergisteren was ik dan ook behoorlijk emotioneel en het enigste wat ik de afgelopen week kon doen was afleiding zoeken in werk en andere zaken!! Heeft wel geleid tot leuke bezoeken en gesprekken met mensen die ik al lang niet gezien had, en praten, praten, heel veel praten!! Waarschijnlijk hebben sommige mensen wel weer gedacht dat ik "de gaten weer in de sokken aan het lullen" was. Bij deze sorry dan, dat schijnt mijn afwijking te zijn, als ik gespannen ben > druk praten/rebbelen!!
Ook hebben de fysiotherapeuten hier in Druten echt hun best gedaan om mij gerust te stellen, wat wel tijdelijk lukte, maar dan greep alles me ineens weer naar de strot!!

Maar goed jongens........ nu de uitslag: Alles is goed, alles zag er prima uit en is mooi genezen en al het weefsel is "schoon"!!!!!!! Wat een opluchting, niet te geloven! Ik zit dan nu ook met een "big smile", maar met afgekloven nagels te typen. Ik ben zo verschrikkelijk blij, die verdomde onzekerheid is weer weg. En ik weet heus wel dat die onzekerheid heus wel weer de kop op steekt en ik nooit helemaal vrij zal zijn van bezorgdheid en angst, maar vandaag wil ik daar even niet meer aan denken. Morgenavond heb ik nog een feestje bij mijn zus en dan gaan we het vieren, samen met een verjaardag! En er valt nog meer te vieren, dus dat worden wel een paar borreltjes. Heel veel telefoontjes al weer gehad en ook al mooie bloemen gekregen.....super!!
Nu kan ik echt weer vooruit kijken, kan mijn werk lekker verder opbouwen, en.......uitkijken naar april! In april ga ik nl. samen met mijn moeder naar Lourdes, een reis in combinatie met uitstapjes in de Pyreneeën en Biarritz! Ik vind dat zo leuk om dat samen met mijn moeder te mogen doen. Ik ben erg benieuwd...Zuid Frankrijk, de Pyreneeën in het voorjaar, dat wordt vast mooi. Ik heb een nieuwe lens voor mijn camera en een geweldige nieuwe fototas, dus ik heb er erg veel zin in en als ik het goed bereken is het al over ca. 9 weken, helemaal top!!!

Jullie snappen vast wel, dat ik vandaag eventjes helemaal "happy" ben.....wat een heerlijk gevoel is dat, dat wil ik nog wel even vasthouden! maar ik ben ook erg moe, van alle emoties en spanningen die nu los komen, dus ik ga heerlijk mijn lekkere warme bed in....wie doet me wat!!!

Doedoei
Groetjes Hera