De tweede kuur

Zo ......... de tweede kuur heb ik ook al weer gehad. Ik ben weer niet ziek geweest, en ook nu ging het eigenlijk best goed.
Zondagavond, de avond vóór de kuur, eerst lekker gebarbecued en de Mexicaanse terrashaard aangehad....ontzettend gezelllig en zeer relaxed. Op maandagmorgen me eerst weer laten tapen en daarna thuis buiten op het terras lekker ontbeten. Wat is dat toch lekker, buiten eten en buiten leven!!

Om 11.00 uur samen met een vriendin in het ziekenhuis gearriveerd en daar bleek ik toch wel meer gespannen te zijn dan ik dacht. Bij de eerste kuur weet je nl. niet wat er gaat gebeuren en toen kreeg ik die allergische reactie en dat was allemaal heel heftig. Nu kreeg ik eerst het anti-allergiemiddel in het infuus, en moest daarna ca. een half uur wachten voor dat ik aangesloten werd aan het eerste van de drie infusen. Er was van te voren afgesproken dat ze het infuus eerst op "halve snelheid" in zouden laten lopen, vanwege die allergische reactie. Na ca. een half uur werd de snelheid van het infuus opgevoerd, maar het duurde geen 5 minuten of ik had weer een benauwd gevoel, kreeg het weer heet en het hele vervelende gevoel dat je de controle over jezelf kwijt raakt. Dit gemeldt en meteen werd het infuus weer op "halve snelheid" gezet. Er is nu dan ook besloten om de volgende kuren niets meer te proberen en standaard het eerste infuus er langzaam in te laten gaan. Gelukkig maar, dan maar wat langer er over doen, maar me wel nog enigzins prettig voelen.

Op de afdeling waar ik werd geholpen lag deze keer ook een lotgenote, die dezelfde kuren als ik krijg, maar die kreeg al de 4e kuur. Toevallig ben ik haar ook al eens bij de radiotherapie/bestralingen tegengekomen, en aangezien je in hetzelfde "schuitje" zit, valt er zat te kletsen. Haar echtgenoot heeft met stijgende verbazing naar al dat gekwebbel zitten luisteren en is er sinds afgelopen maandag van overtuigd dat al die chemische rotzooi ook het spraakcentrum in de hersenen op hol brengt. Ik denk daar natuurlijk anders over, want ik heb naar mijn idee, niet meer of minder dan normaal gekletst, en dat vond mijn vriendin uit ook.
Om 16.30 uur zat de drie infusen er weer in en konden we weer naar huis.
Daar samen nog een hapje gegeten, waarna mijn vriendin weer naar Amsterdam vertrok.

Maandagochtend bleek mijn diepvries al kapot te zijn, maar vanwege de kuur had ik daar voor nog niets kunnen regelen. Dinsdagmorgen de leverancier van de oude diepvries gebeld ( ik had hem pas 5 jaar) en uiteindelijk later meteen bij hen een nieuwe geregeld, die s'middags om 16.45 uur al weer bij mij in de keuken stond......en daar gaat het zuurverdiende vakantiegeld al weer!!!
Dat is wel zo balen, maar goed: je kunt niet zonder een goede diepvries. Ook meteen bij de verzekeringsmaatschappij de inhoud van de oude diepvries opgegeven, want dat had ik allemaal weg kunnen gooien.
Dinsdag ook nog een heel compleet digitaal trouwalbum besteld, waar ik het hele weekend mee bezig ben geweest om samen te stellen, en wat erg leuk is geworden. Ik benieuwd wat het bruidspaar er van vind.

En dan.......... begint het langzaam aan te "wiebelen" in je lijf.....onbestendig gevoel, lege maag die gevuld moet worden, anders wordt je wel misselijk, en een ontzettende droge mond. Vroeg naar bed gegaan met wat extra medicatie en een goede nacht gehad.

Woensdagmorgen zat ik al om 7.30 brood te eten, gewoon omdat dat het beste is en je daarmee voorkomt dat je helemaal gammel wordt. Het is eigenlijk het klassieke "katergevoel" wat ik vroeger had na een avond flink stappen en drinken: veel behoeft aan cola en vooral ook vette/ hartige dingen, zoals eieren etc. En normaal kun je jezelf dan misschien nog enigzins inhouden, maar bij mij werkt de Prednison daar ook nog eens extra bij, dus....ik blijf eten. Afgelopen kuur was ik 4 kilo aangekomen!! Afvallen tijdens de chemokuur..............mooi niet dus!! Maar goed, nu neem ik dan ipv een "Bosche bol" maar een beschuit met hollandse aardbeien zonder suiker, is net iets gezonder en zeker zo lekker. Maar jongens wat is het soms moeilijk, want ik kan echt van alles op!! En eet je niet dan wordt je weer zo licht in het hoofd en dat is een zeer onprettig gevoel.
Woensdagmorgen nog wat boodschappen gedaan, maar daarna kon ik er bij gaan liggen, want toen sloeg de vermoeidheid weer toe en moet je alles weer op een zeer laag pitje gaan doen, want anders kom je jezelf wel heel erg tegen. De rest van de woensdag dan ook op de bank gebivakkeerd.
Donderdagmorgen alweer een rondje door het dorp gelopen en s'middags nog met de auto naar Beuningen geweest om wat nieuwe diepvriesvulling in te slaan.

Over mijn "nieuwe haardracht" krijg ik trouwens alleen maar complimenten, iedereen vindt het heel natuurlijk staan en helemaal passend bij mij.

Vandaag was het wiebelige gevoel alweer een heel eind weg en daarom op de sportschool, op een zeer laag pitje, een kwartiertje gefietst en 25 minuten gelopen en niet te vergeten lekker koffie geleut, heel goed voor de sociale contacten. Nog wat andere oefeningen gedaan en eigenlijk ging dat allemaal best lekker, dus het vervelendste van de 2e kuur zit er weer op.....ik kan nu weer opbouwen tot de volgende kuur. Eenderde zit er op, nog 4 te gaan!!

Zo, nu ga ik zo mijn haar wassen.......heel gemakkelijk: even door een sopje slaan in de spoelbak, goed uitspoelen en klaar is Kees!!! Liggend laten drogen en morgen zit het meteen weer goed!!
Handig hè!

Groetjes Hera