Ik zal ook eens een keer iets in één keer gewoon doen!! De handoperatie van 31 januari was supergoed gegaan....na 8 dagen dacht ik nog: joh, ik ben zo weer aan het werk. Dat had ik dus niet moeten denken, helemaal fout, dat is dus de Goden verzoeken, want de volgende dag lag ik voor 3 nachten in het ziekenhuis met een vieze bacteriële infectie in de hand, waarvoor ik aan het infuus moest en de wond weer helemaal opgesneden was om te kunnen doorspoelen. Maar goed, dat is gelukkig allemaal goed afgelopen; de hand doet het weer (nog een beetje beperkt, maar met behulp van fysio krijgen we dat ook wel weer voor elkaar) en ik doe het ook weer en ik kan gelukkig weer autorijden, want hoe leuk Druten ook is......het wordt wel heel "dörps" om steeds met je boodschappenkarretje alleen maar hier de boodschappen te kunnen doen. Gelukkig heb ik lieve vrienden die je dan af en toe wel meenemen naar de grote stad, dat gaf wel afleiding. En ondanks dat ik niet echt kon werken heb ik toch genoeg gedaan!! Ik heb voor mijn Drutense werkplek veel, heel veel op de computer gewerkt en zo heel wat werk kunnen doen......21 april is het secretaressedag, wie weet???!!!!!
Nu ben ik weer gewoon aan het werk, nou ja gewoon ....na 3 dagen kon ik me al weer voor 2 dagen ziek melden, want de toiletpot was mijn grootste vriend toen ik weer eens zo'n "fijn" buikvirus opgelopen had. Maar ook dat is inmiddels over en ben ik aan mijn laatste dagen op mijn Drutense werkplek begonnen. Het is echt aftellen nu, vandaag en morgen nog en dan a.s. donderdagavond mijn afscheidsfeestje met alle cliënten en collega's en dan vrijdagavond gewoon lekker rustig op de woning de laatste avond werken. Daarna ( na het vriendenweekend) "fris en fruitig" beginnen met de nieuwe uitdaging in Wijchen. Ik heb er echt zin in en de combinatie met ook nog 2 middagen in de week blijven werken in Tiel bij de NSO ( naschoolse opvang) met de kinderen zie ik echt wel zitten. Enigste nadeel is dat ik weer verder weg moet en dus moet autorijden en dat met deze benzineprijzen!!!
Gisteren werd het toekomstperspektief nog wel even helemaal op zijn kop gezet door de radiotherapie-bestralings-arts van het Radboud Ziekenhuis, waar ik op controle moest. Nadat hij mij onderzocht had en alles in eerste instantie goed was, merkte hij op dat hij oneffenheden, waarschijnlijk lidtekenweefsel, voelde en dat hij dat vorig jaar niet had gevoeld, althans dat had hij vorig jaar niet genoteerd en hij begon dus te twijfelen en door zijn papieren te bladeren en uiteindelijk wilde hij toch dat het nader onderzocht werd d.m.v. een echo. Dat sloeg wel even in als een bom!! Ik was even helemaal lam geslagen en werd natuurlijk zenuwachtig, boos en vooral bang. Ik kon wel meteen in het CWZ ziekenhuis terecht voor de echo, maar heb daar 1,5 uur moeten wachten in de meest deprimerende gang van het ziekenhuis met een hartslag van minstens 180 per minuut en van de zenuwen was ik in één grote opvlieger beland!! En ik was nog alleen ook, want ik had hier absoluut niet op gerekend en ben alleen naar de controle gegaan. Het is niet te beschrijven wat er in die, totaal 2,5 uur durende hel, door me heen is gegaan, de film van 2 jaar geleden kwam weer helemaal terug en ik ben oh zo bang geweest!! Gelukkig had de radioloog die de echo deed goed nieuws, er zat alleen maar lidtekenweefsel en er was verder niets verontrustends te zien. Ik heb nog 3 x nagevraagd of het echt allemaal goed was, maar hij zei dat ik gerust naar huis kon gaan en het echt goed was.
Minstens 1000 grijze haren, onder de verf, rijker en nogal verward stond ik ineens weer buiten bij het ziekenhuis. Toen ik een vriendin belde kwamen de tranen......godsgloeiende wat kun je je toch in een korte tijd even helemaal weer diep ongelukkig voelen. Maar hieperdepiep; alles is oké en om op z'n Cruyfiaans te zeggen "elk nadeel heb zijn voordeel", extra onderzoek heeft nu tenminste uitgewezen dat alles oké is!!!
Nu genieten van het mooie weer, dat is vorige week al begonnen met een "Topdag" in Den Bosch en van de week ook al in Uden. Ik heb ook weer wat kunnen fotograferen, want ook dat lukte een poosje niet, vanwege de geblesseerde hand. Binnenkort weer lekker met de camera op pad. Hieronder wat foto's uit Den Bosch, waar de Sint Jan voor het eerst sinds jaren helemaal uit de bouwsteigers was!!
En toen lag vanmorgen de envelop van de NUON in de bus met de jaarafrekening.......................zuinig geweest en lekker een leuk bedrag terug te ontvangen.....de zon begint steeds meer te schijnen
Groetjes Hera
Geen opmerkingen:
Een reactie posten